Dankzij de huidige uitbreiding in Europa ontwikkelt de Nieuwe Opdrachtgevers in feite een cultuurbeleid dat bijdraagt tot de opbouw van de Unie. In een hedendaagse vorm knoopt ze de band aan met een duizendjarige geschiedenis waarin architecten en tuinontwerpers, schilders en muzikanten heel Europa hebben doorkruist om te voldoen aan de behoeften van ontelbare opdrachtgevers. Deze beweging nieuw leven inblazen, met respect voor ieders identiteit en uitgaande van het principe van het subsidiariteitsbeginsel is nu nog gemakkelijker geworden: het is immers gebleken dat het aantal Nieuwe Opdrachtgevers enkel beperkt wordt door de middelen die een gemeenschap beslist ervoor uit te trekken. Bovendien kan Europa steunen op een netwerk van ongeëvenaarde dichtheid van culturele instellingen en leidende figuren op kunstgebied. Andere ontwikkelingen zijn lopende in Noord-Amerika en in Afrika.